Radio Silence - Alice Oseman

Czasami mam wrażenie, że gdyby nikt do mnie nie mówił, już nigdy bym się nie odezwał.



Frances Janvier to szkolna prymuska. Osiąga najlepsze stopnie, jest przewodniczącą samorządu, ma ambitne plany na przyszłość. Całe jej życie, wszystko co robi jest podporządkowane nauce, dążeniu do dostania się na  Cambridge. Zna swoje możliwości i wie, że realizacja jej idealnego planu przebiegnie bez problemów. Większość czasu spędza w domu, ucząc się lub słuchając Universe City, podcastu na YouTubie opowiadającym o studencie, który szuka sposobu na ucieczkę z futurystycznego uniwersytetu opanowanego przez potwory. A także tworzy fanarty na jego podstawie, które publikuje na Tumblrze. Tam zostaje zauważona przez Radio Silence, autora Universe City, i otrzymuje propozycję współpracy. Ta wiadomość jest spełnieniem jednego z jej marzeń, jednak dziewczyna nie jest pewna, czy powinna się zgodzić. Tworzenie grafik jest czasochłonne, a ona potrzebuje czasu na naukę. 


Liczyłam się z tym, że Radio Silence będzie dobrą lekturą, ale to określenie to zdecydowanie zbyt mało. Ta książka jest genialna pod każdym względem. Wyłamuje się ze schematów występujących w młodzieżówkach, stając się najlepszą powieścią z tego gatunku. Przy jej lekturze śmiałam się, smuciłam, próbowałam zrozumieć bohaterów i odkrywałam siebie. Mnogość tematów, które porusza wydaje się niemożliwa, a przy tym każdy jest w pełni rozwinięty. Bycie najlepszym, spełnianie marzeń, a także wątpliwości, problemy rodzinne, depresja. Nie sposób wymienić wszystkie i je opisać, by nie zdradzać istotnych zdarzeń. Bo tak naprawdę ciężko konkretnie opisać o czym jest ta książka. Wbrew pozorom nie jest to poszukiwanie tożsamości Radio Silence, bo o tym dowiadujemy się niemalże na samym początku. Nie jest to też historia miłosna, którą można byłoby zakończyć słowami Żyli długo i szczęśliwiePrzewija się tu także wątek orientacji seksualnej, ale nie odgrywa on głównej roli, jak w większości młodzieżówek, w których się pojawia. Fabuła nie kręci się głównie wokół depresji jednego z bohaterów, ani problemów rodzinnych. Ale z pewnością to powieść o przyjaźni, odnajdywaniu swojego prawdziwego Ja i problemach, z którymi do czynienia mają współcześni nastolatkowie, których często nie rozumieją ich rodzice. 
Poznajemy przeróżnych bohaterów. Frances to postać, z którą wielu może się utożsamiać, w tym ja sama. Dziewczyna jest najlepsza w szkole, wie, że jest mądra, inteligentna i ma ogromne możliwości. Jej plany opierają się na skończeniu szkoły z jak najlepszym wynikiem, nauce na dobrym uniwersytecie, by później znaleźć dobrą pracę. Cały swój czas poświęca na naukę, rzadko spotyka się z przyjaciółmi, a wśród znajomych, którzy mają o wiele ciekawsze życie, wypada nudno. Jest przekonana, że to, do czego dąży jest spełnieniem jej marzeń. Jednak po zawarciu nowych znajomości pojawiają się wątpliwości. Dziewczyna zaczyna zastanawiać się, czy to co uznawała za największe pragnienia, faktycznie nimi było. Frances jest postacią, która mimo poukładanego życia ostatecznie okazuje się być najbardziej zagubioną. Jak sama niejednokrotnie wspomina, istnieją dwie Frances - szkolna i ta poza szkołą. Za pomocą tej bohaterki autorka ukazała nam, że często przed innymi ukrywamy się za swego rodzaju maską, nie zdradzamy swoich pasji, i upodobań, bo obawiamy się reakcji społeczeństwa, tego co ludzie o nas pomyślą. Niesamowicie przypadła mi do gustu kreacja tej postaci, a także powiązane z nią wątki, bo naprawdę skłaniają do myślenia.
Niemal zupełnie inną osobowość posiada Radio Silence (którego tożsamości nie zdradzę). Ma bardzo trudny charakter i często było mi naprawdę ciężko zrozumieć tę postać. Brakuje mu pewności siebie i wiary w innych, ciężko mu się przed kimś otworzyć. Obawia się, że ludzie rozmawiają z nim  tylko przez litość, że nie ma wielu przyjaciół. Nie wyróżnia się niczym szczególnym, raczej stara się pozostać niezauważonym. Gdy poznajemy jego personalia, dowiadujemy się między innymi o jego problemach rodzinnych, o których nie będę się rozpisywać, by nie ujawnić zbyt wiele. Dzięki nim, odkrywamy główny powód powstania Universe City, który okazuje się bardzo poruszający. Myślę, że każdy z nas ma w swoim środowisku taką osobę, jaką jest Radio Silence. Skrytą, cichą, nieufną, ale za to niezastąpioną w kwestii przyjaźni, gdy się choć odrobinę otworzy. 

- Wszystko w porządku ? - zapytała mama.
- Po prostu... nie mam pojęcia, co myśli. W jakichś dziewięćdziesięciu procentach przypadków.
- Tak, to taki rodzaj człowieka.
- Jaki rodzaj człowieka?
- Taki, który nie odzywa się spontanicznie. - Skrzyżowała ręce na piersi. - Taki, który nic nie powie, jeśli nie zapytasz.


Niesamowicie przypadł mi do gustu styl pisania autorki. Alice Oseman swoim piórem nadała realności, wyrazistości zdarzeniom, pogłębiła uczucia bohaterów. Stworzyła niezwykle naturalne dialogi, które bywają niezręczne lub pełne emocji jak w prawdziwym życiu. To rzadko spotykane, by same rozmowy oddawały tak wiele, jak w tej książce. W dodatku pisarka niejednokrotnie mnie zaskoczyła. Ku mojej radości, mimo depresji jednej z postaci,  nie zakończył on swojego życia samobójstwem, jak w wielu historiach. Wiele decyzji, podjętych przez bohaterów, zadziwiło mnie. 
Radio Silence to powieść, którą trudno porównać z jakąkolwiek inną, bo jest czymś oryginalnym. Brak w niej powtarzających się niejednokrotnie w literaturze błędów bohaterów, głupich decyzji. Autorka stworzyła obłędną, wyróżniającą się książkę, którą z całego serca polecam.
★★★★★★★★


Znalezione obrazy dla zapytania moondrive wydawnictwo
Książkę  mogłam przeczytać dzięki uprzejmości  wydawnictwa Moondrive.

Komentarze

  1. Spotkałam się z różnymi opiniami na temat tej książki. Cieszę się, że Tobie ta książka się podobała. Ja jeszcze mam tę lekturę przed sobą.

    Książki jak narkotyk

    OdpowiedzUsuń
  2. Już pierwsza zapowiedź tej książki sprawiła, że się nią zainteresowałam. Teraz dosyć ciężko wymyślić coś nowego w literaturze młodzieżowej, gdzie tutaj też wyczuwa się nieco wytarte szlaki przez innych twórców, ale po Twojej opinii wnioskuję, że autorka wykonała kawał dobrej roboty. To jeszcze bardziej zachęca mnie do tego, aby po nią sięgnąć. ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Myślę, że mi też ta książka przypadłaby do gustu. W wolnej chwili na pewno po nią sięgnę :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Po raz pierwszy spotykam się z tą książką.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty