Estera Królewskie Piękno - Angela Hunt

Życie niewolnika jest jak życie psa: znosimy kopniaki, na które nie zasłużyliśmy, i ostre słowa, które nam się nie należą. A kiedy w końcu coś osiągniemy, wycofujemy się i patrzymy, jak nasi panowie obsypywani są pochwałami.

Marzeniem Hadassy od dziecka było posiadanie urody. Zawsze postrzegała siebie jako nieurodziwą, w swoim wyglądzie dostrzegała jedynie wady. Gdy dorosła i ludzie coraz częściej zwracali uwagę na jej piękno, ona nie potrafiła zrozumieć jak ktokolwiek może uznać jej wygląd za godny uwagi. Dlatego też nawet w najskrytszych snach nie wyobrażała sobie, że dzięki swej aparycji zdobędzie serce króla. Stosując się do otrzymanych wcześniej rad staje się nie tylko jego kochanką, ale również powierniczką, której król Kserkses jest gotów oddać całe królestwo. Świat, który poznaje dziewczyna w murach pałacu odbiega od jej dziecięcych wyobrażeń. Okazuje się być pełen intryg, zdrad, bogactwa i wielkich namiętności. Dostosowanie się do panujących zasad może być trudnym wyzwaniem, szczególnie gdy sytuacja wymaga przeciwstawienia się władcy.

Skłamałabym mówiąc, że tej książki wyczekiwałam. Byłam jej ciekawa, ale nie miałam wzmożonej chęci, by po nią sięgnąć. Jakież było moje zdziwienie, gdy okazało się, że od lektury nie sposób się oderwać. Śledziłam losy Hadassy z zapartym tchem, poznając małą żydowską rodzinę, królewski harem, a następnie pałac. Historia wywarła na mnie spore wrażenie i podziw dla bohaterki. Poznajemy ją z dwóch perspektyw: tytułowej Estery (Hadassy) oraz pewnego królewskiego sługi Charbony. Dzięki takiemu przedstawieniu istnieje lepsza możliwość poznania panujących zasad, tradycji, relacji międzyludzkich w czasach, w których jest osadzona akcja powieści.
Główna bohaterka jest w mojej opinii świetnie wykreowaną postacią. Nie brak jej charakteru i autentyczności. Historia się rozpoczyna, gdy Estera była jeszcze młodą dziewczynką i kończy wraz z jej śmiercią, dzięki czemu czytelnik ma możliwość obserwowania jak dorastała, jak na jej życie wpłynęli jej opiekunowie, a następnie porwanie, pobyt w pałacu i ślub z królem. Od nieco naiwnej dziewczynki staje się ona silną i mądrą kobietą, godną korony, która spoczywa na jej głowie. Moją uwagę szczególnie przykuła jej przemiana, w której zdała sobie sprawę z tego, jakie życie chce prowadzić i jak chce być zapamiętana. Nie chcę tutaj zdradzić zbyt wiele, więc wspomnę tylko, że to chyba najlepszy moment z całej książki i jednocześnie najbardziej wartościowy.
W obserwacji dorastania i zachodzących w Esterze zmian pomaga nam Charbona, który czuwa zarówno nad dziewczyną jak i królem oraz ich najbliższym otoczeniem. Akcja przedstawiona z jego perspektywy wzbogaca powieść, ukazując toczące się poza komnatami króla życie. Dzięki niemu poznajemy służbę, możliwe stanowiska i panującą hierarchię.
Niesamowicie przypadł mi do gustu styl pisania autorki, sposób w jaki opisała emocje towarzyszące Esterze, a także stworzony przez nią klimat, ukazujący realia tamtejszych czasów. Dzięki jej umiejętności posługiwania się słowami, czytanie staje się jeszcze większą przyjemnością.
★★★★★★★★★✰

Książkę mogłam przeczytać dzięki uprzejmości wydawnictwa Między Słowami